السلام علیک ایها العبد الصالح المطیع لله و لرسوله و لامیر المومنین و الحسن و الحسین صلی الله علیهم و سلم السلام علیک و رحمة الله و برکاته و مغفرته و رضوانه و علی روحک و بدنک

دوستان، تو این روز ها که دلتون شکسته مارو هم فراموش نکنین. حتما مارم دعا کنین که شدیدا التماس دعا دارم از همتون.

این مطلب از یه نویسنده ی آلمانیه... خیلی قشنگه، حتما بخونید.

فرض کنید شما توی یه بانک یه جایزه برنده شدید. جایزه ی این بانک به این صورته که هر روز این بانک 86,400 دلار می ریزه توی حسابتون و شما می تونین از این پول تا آخر همون روز استفاده کنین. یعنی مثلا اگه توی روز از 60هزار دلارش استفاده کنین، تا روز بعد بقیه ش از حسابتون دوباره برداشته می شه و نمی تونین بقیه ش رو برای روزای بعدی ذخیره کنین. بعدش دوباره فردا از اول بانک برای شما یه 86هزار و چهارصد دلار دیگه می ریزه توی حسابتون و شما می تونین تا آخر روز از همون مقدار استفاده کنین و هر قدرش رو که توی همون روز استفاده نکردید حروم میشه و برمی گرده توی خود بانک. و یه نکته ی دیگه ای هم که وجود داره اینه که بانک هر وقت بخواد می تونه حساب شما رو ببنده. یعنی دیگه اون جایزه رو توی حساب شما نریزه. یعنی یه روز بیاید و ببینید که دیگه بانک برای شما پولی نریخته....

... دنیا هم مثل همین می مونه. خداوند متعال هر روز به ما 86 هزار و چهارصد ثانیه وقت می ده و ما می تونیم از این استفاده کنیم و هر چقدرشو که استفاده نکردیم و خوابیدیم و بازی کردیم و ازش خوب استفاده نکردیم برای فرداش ذخیره نمیشه و حروم میشه و دوباره فرداش خدا هشتاد و شیش هزار و چهارصد ثانیه ی دیگه می ده و .... و هر وقت هم که بخواد می تونه دیگه این ثانیه هارو نده و یعنی دیگه وقت ما تموم میشه و هر چی زندگی کردیم توی این دنیا همش تموم میشه. پس باید از این فرصت درست استفاده کنیم...

درسته که خیلیا این مطالب رو به ما می گن و ما هم یه خرده به خودمون میایم و می گیم که: آره... راست می گه... چقدر وقتمون رو داریم هدر می دیم....
ولی یه خرده بعدش دوباره همه چی یادمون میره...

یعنی میشه یه روزی واقعا به این نکته برسیم؟... آره... موقع مرگ!

دیگه کم کم درسها داره واقعا درس میشه!! تا حالا 100 صفحه از کتاب صرف رو خوندیم، 100 صفحه تجوید، 70 صفحه آموزش فقه و 100 صفحه عقائد و... !!! تازه توی 20 روز از مهر!!! ولی دیگه باید عادت کرد! درسهای طلبگی همینه دیگه! تازه کم کم داریم طلبه می شیم دیگه! طلبه ی واقعی! البته، خداروشکر تثبیت شدیم توی امتحانات تثبیتی، ولی هنوز کلّی راه در پیش داریم! خلاصه خیلی برامون دعا کنید! التماس دعا دارم از همه ی شما عزیزان که به دعای شما و نظارت حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) إِنْ شَاءَ اللهُ یه طلبه ی پخته ی با تقوای عالِم خادِم بشم.

.

.

امروز یه عکس از بالای مدرسه مون گرفتم. گفتم شاید بذارمش اینجا شما هم ببینید بد نباشه! البته این درختهای این جلو نمی ذارن که حیاط وسط مدرسه درست پیدا بشه، ولی عکسش قشنگ افتاد!

سلام دوستان!

امروز یه وبلاگ توی سایت blog.ir ساختم و از محیط کاربریش خیلی راضی ام.

شما هم حتما به blog.ir سر بزنید و اونجا یه وبلاگ بسازید.

اسم وبلاگ من اینه:

http://mohdsala.blog.ir

منتظر انتقاداتتون هستم! :)

اینم از مدرسه ی علمیه ی ما که الآن حدود یه ماه و خرده ایه که داریم توش درس می خونیم. امتحانات تثبیتی رو خداروشکر خوب دادیم و احتمال زیاد انشاءالله قبولیم!!! ولی البته هنوز نتایج آزمونو نگفتن، یعنی نگفتن که قبول شدید یا نه، ولی از دوتا از درسایی رو که امتحان داده بودم نتیجه ش رو فهمیدم چند شدم، حدس زدم که انشاءالله قبولم!
یکیش صرف بود که شدم: هیجده... که علت اینکه نمره م، کم شد این بود که می خواستم زود از سر امتحان بلند شم برم... برای همین زودی برگه ام رو تحویل دادم و دقت نکردم که یه جا اشتباه نوشته بودم... که حالا اشکالی نداره. توی امتحانای بعدی جبران می کنم.
اون یکی دیگه ش که فهمیدم چند شدم، درس آموزش فقه بود که نمره م شد: نوزده و هفتاد و پنج صدم که به نظرم نمره ی خوبیه. راستش وقتی ورقه ی امتحانم رو که تصحیح شده بود دیدم یه ضد حال اساسی خوردم. می دونید چرا؟ چونکه یکی از سؤالای امتحان، اختیاری بود، یعنی مثلا 9 تا سؤال داده بود و گفته بود به اختیار خودتون یکی از سؤالات رو حذف کنید و به هشت تا از اونا جواب بدید. منم دیدم که همه ی سؤالارو بلد بودم و همه رو نوشتم و آخرش یکی رو جلوش نوشتم «اختیاری» یعنی اینکه مثلا من اینو حذفش کردم. در حالی که نوشته بودمش ولی نوشتم اختیاری که بشه 8 سؤال پاسخ داده شده. خلاصه... الآن که برگه ی امتحان رو تحویل گرفتم دیدم که اون سؤالی رو که اختیاری زده بودم 2 نمره داشته و منم کامل نوشته بودمش ولی چون اختیاری بوده نمره ش رو نگرفتم. (درحالی که اگه ننوشته بودم اختیاری اون موقع دو نمره ش رو می گرفتم.) و به جاش یه سؤال دیگه رو که نوشته بودم، ناقص بود و یک و هفتاد و پنج صدم نمره از اون گرفتم و در نتیجه نمره م شد نوزده و هفتاد و پنج صدم، وگرنه می شدم بیست. ولی اینم اشکال نداره. توی امتحانات بعدی انشاءالله جبران می کنم. 

مدرسه ی علمیه ما

Asus Google Nexus 7 2013

اطلاعات کامل در سایت GSMArena.com

2 شهریور رفتم حوزه. فکر کردم همین چندروز اول که تازه شروع شده، فعلا بیکاریم. از فرداش، یعنی 3 شهریور، دیدیم که درس و بحث شروع شد! اساتید درس دادن و فرداش یعنی 4 شهریور درسها رو مباحثه کردیم! ولی واقعا می تونم بگم که توی این چند روز واقعا متوجه شدم که مباحثه خیلی بهتر از درس خوندنه! باورتون نمیشه؟! بذارین براتون توضیح بدم، من با خودم می گفتم که چه فایده ای داره که درسهایی رو که خوندیم، رو با هم دیگه بحث کنیم، آدم بشینه دقیق تو خونه یا کتابخونه بخونه که خیلی بهتره. ولی فهمیدم که اینطور نیست! توی مباحثه همه باید درس خونده بیان سر بحث یعنی طرف باید درسو کامل خونده باشه و بیاد سر بحث. بعدش قرعه می اندازن و یه نفر باید درس رو ارائه بده، بطور کامل. بعدش بقیه باید طوری خونده باشن که بتونن هرجا که اونی که درس رو ارائه می ده اشتباه کرد اشکالش رو بگیرن. یا سر یه موردی که هر کسی یه چیزی متوجه شده بحث کنن تا بالاخره به نتیجه برسن. (البته ممکن هم هست که هر دو بحث کنن و هیچ کدوم نتونه اون یکی رو قانع کنه که اون موقع دیگه هر کی باید طبق فهمیده ی خودش عمل کنه) در مورد تعداد هم مباحثه ای هم باید بگم که یکی از اساتید گفتن که تعداد کسانی که باهم مباحثه می کنن، 2 نفر کمه و 4 نفر زیاد، حالا خودتون هر تعدادی بین اینا دوست دارید انتخاب کنید!!! آره خلاصه. مباحثه خیلی تأثیرش بیشتره. چون آدم یه دور درسو خونده، بعدش سه بار به طور کامل و با جزئیات براش تکرار میشه. خودشم وقتی درس رو به طور کامل باید از حفظ برای بقیه، ارائه بده، اگه یه جا گیر کرد، می فهمه که کجا رو خوب مطالعه نکرده و باعث میشه بره و مطالعه کنه و دقیق بیاد سر جلسه.

راستی یه چیزی رو یادم رفت بگم، همون صبح روز اول، یعنی 2 شهریور، گفتن که فلان کتابارو برای درساتون لازم دارین و ما هم هزینه ی کتابارو پرداختیم و اونا (مسئولین مدرسه) کتب رو تهیه کردن و بعدازظهر همون روز بهمون کتابارو تحویل دادن، یه کتاب ما که حدودا 450 یا 500 صفحه ست، جلد مناسبی نداره. یعنی نسبت به قطر زیادی که داره، جلد نازکی داره که باید جلد یه کتاب 200 صفحه ای باشه. منم همین چند روز که ازش استفاده کردم، دیگه داشت ورق هاش از همدیگه در می اومد، برای همین چهارشنبه، یعنی همین پریروز با پدرم رفتیم صحافی و کتاب رو دادیم. گفتیم کی بیایم تحویل بگیریم؟ گفتن دو شنبه ی هفته ی بعد. گفتیم دوشنبه ی هفته ی بعد؟!!! گفتن غیر از این نمیشه. همون دوشنبه ما می تونیم تحویل بدیم. منم که چاره ای نداشتم. دیگه گفتم حالا که هنوز تازه اوایل سال تحصیلیه شاید خیلی از درسا عقب نیافتم، برای همین دادمش. حالا نمی دونم برای شنبه و یکشنبه و دوشنبه که اون کتاب رو ندارم، از درسا عقب می افتم؟ آخه اون درس، مهمترین درس پایه ی 1 حوزه ست، (صرف ساده).

خب، و اما اینکه چرا عنوان این مطلب رو نوشتم «طلبه شدم، ولی نه هنوز کامل»، دلیلش اینه که به ما همون روز اول یعنی 2 شهریورماه گفتن که طلاب معمولا از 15 شهریور درسهاشون شروع میشه. ولی علت اینکه شما رو از 2 شهریور اوردن اینه که، امسال یه قانونی گذاشتن به نام دوره ی «اختبار و تثبیت» و اون اینه که طلاب پایه 1 حوزه ی علمیه از 2 شهریور تا 20 شهریور یه محدوده ای رو از کتب درسی شون مطالعه کنن، و حوزه ی علمیه از این محدوده، 20 شهریور امتحانی می گیره که نتیجه ی اون امتحان مشخص می کنه که یه طلبه می تونه توی حوزه ی علمیه بمونه و به درسهاش ادامه بده یا نه و باید از اونجا بره. اگر طلبه ای از این امتحان نتیجه ی قابل قبول رو گرفت که تثبیت میشه و اگر نشد...! ... حالا من خیلی استرس دارم! نمی دونم قبول میشم یا نه! بخاطر اینکه این سه روز درسی، کتاب اصلیم رو ندارم، از درسها عقب می افتم یا نه. اگه عقب بیافتم، توی این امتحان تثبیتی قبول می شم یا نه! من خیلی به حوزه ی علمیه علاقه دارم، از اونایی هم نیستم که درس نمی خونن و اهل درس نیستن. من به دعا شما نیاز دارم، شما هم دعا کنید، تا این دوره هم به راحتی گذرونده بشه (البته با موفقیت) و منم بتونم توی حوزه ی علمیه تثبیت بشم! انشاءالله!